пахадзі́ць • (paxadzícʹ) pf (imperfective хадзі́ць or ісці́)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | пахадзі́ць paxadzícʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | — | пахадзі́ўшы paxadzíŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | пахаджу́ paxadžú |
2nd singular ты |
— | пахо́дзіш paxódziš |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | пахо́дзіць paxódzicʹ |
1st plural мы |
— | пахо́дзім paxódzim |
2nd plural вы |
— | пахо́дзіце paxódzicje |
3rd plural яны́ |
— | пахо́дзяць paxódzjacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | пахадзі́ paxadzí |
пахадзі́це paxadzícje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
пахадзі́ў paxadzíŭ |
пахадзі́лі paxadzíli |
feminine я / ты / яна́ |
пахадзі́ла paxadzíla | |
neuter яно́ |
пахадзі́ла paxadzíla |