познаник • (poznanik) m (feminine познаничка)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | познаник | познаници |
definite unspecified | познаникот | познаниците |
definite proximal | познаников | познанициве |
definite distal | познаникон | познаницине |
vocative | познанику | познаници |
count form | — | познаника |
From по̀знати.
по̀знанӣк m (Latin spelling pòznanīk)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | по̀знанӣк | по̀знанӣци |
genitive | познаника | познаника |
dative | познанику | познаницима |
accusative | познаника | познанике |
vocative | по̀знанӣче | познаници |
locative | познанику | познаницима |
instrumental | познаником | познаницима |