покајник • (pokajnik) m
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | покајник (pokajnik) | покајници (pokajnici) |
| definite unspecified | покајникот (pokajnikot) | покајниците (pokajnicite) |
| definite proximal | покајников (pokajnikov) | покајнициве (pokajnicive) |
| definite distal | покајникон (pokajnikon) | покајницине (pokajnicine) |
| vocative | покајнику (pokajniku) | покајници (pokajnici) |
| count form | — | покајника (pokajnika) |
по̀ка̄јнӣк m (Latin spelling pòkājnīk)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | по̀ка̄јнӣк | по̀ка̄јнӣци |
| genitive | покајника | покајника |
| dative | покајнику | покајницима |
| accusative | покајника | покајнике |
| vocative | по̀ка̄јнӣче | покајници |
| locative | покајнику | покајницима |
| instrumental | покајником | покајницима |