починува • (počinuva) third-singular present, impf (perfective почине)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | починувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | починувала | — | adverbial participle | починувајќи | ||
| neuter | починувало | — | verbal noun | починување | ||
| plural | починувале | — | perfect participle | починувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | починувам | починував | — | — | ||
| 2nd singular | починуваш | починуваше | — | починувај | ||
| 3rd singular | починува | починуваше | — | — | ||
| 1st plural | починуваме | починувавме | — | — | ||
| 2nd plural | починувате | починувавте | — | починувајте | ||
| 3rd plural | починуваат | починуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум починувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам починувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев починувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав починувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал починувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе починувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам починувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе починував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав починувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум починувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал починувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би починувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал починувано | conditional of има + perfect participle | ||||