From пра- (pra-) + чыта́ць (čytácʹ). Cognate of Ukrainian прочита́ти (pročytáty), Russian прочита́ть (pročitátʹ).
прачыта́ць • (pračytácʹ) pf (imperfective чыта́ць)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | прачыта́ць pračytácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | прачы́таны, прачыта́ны pračýtany, pračytány |
| adverbial | — | прачыта́ўшы pračytáŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | прачыта́ю pračytáju |
| 2nd singular ты |
— | прачыта́еш pračytáješ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | прачыта́е pračytáje |
| 1st plural мы |
— | прачыта́ем pračytájem |
| 2nd plural вы |
— | прачыта́еце pračytájecje |
| 3rd plural яны́ |
— | прачыта́юць pračytájucʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | прачыта́й pračytáj |
прачыта́йце pračytájcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
прачыта́ў pračytáŭ |
прачыта́лі pračytáli |
| feminine я / ты / яна́ |
прачыта́ла pračytála | |
| neuter яно́ |
прачыта́ла pračytála | |