прину́ди • (prinúdi)
принуди́ • (prinudí)
принуди • (prinudi) third-singular present, pf (imperfective принудува)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | принудел | принудил | adjectival participle | принуден | ||
feminine | принудела | принудила | adverbial participle | — | ||
neuter | принудело | принудило | verbal noun | — | ||
plural | принуделе | принудиле | perfect participle | принудено | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | принудам | принудев | принудив | — | ||
2nd singular | принудиш | принудеше | принуди | принуди | ||
3rd singular | принуди | принудеше | принуди | — | ||
1st plural | принудиме | принудевме | принудивме | — | ||
2nd plural | принудите | принудевте | принудивте | принудете | ||
3rd plural | принудат | принудеа | принудија | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум принудил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
има-perfect | имам принудено | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев принудил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
има-pluperfect | имав принудено | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал принудено | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе принудам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам принудено | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе принудев | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав принудено | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум принудел | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал принудено | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би принудил | би + aorist l-participle | ||||
има-conditional | би имал принудено | conditional of има + perfect participle |
принуди́ • (prinudí)