пробој • (proboj) m (relational adjective пробоен)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | пробој (proboj) | пробои (proboi) |
definite unspecified | пробојот (probojot) | пробоите (proboite) |
definite proximal | пробојов (probojov) | пробоиве (proboive) |
definite distal | пробојон (probojon) | пробоине (proboine) |
vocative | пробоју (proboju) | пробои (proboi) |
count form | — | пробоја (proboja) |