From Medieval Latin punctuālis. Compare Russian пунктуа́льный (punktuálʹnyj), Belarusian пунктуа́льны (punktuálʹny), Polish punktualny.
пунктуа́льний • (punktuálʹnyj) (adverb пунктуа́льно, abstract noun пунктуа́льність)
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | |||
| nominative | пунктуа́льний punktuálʹnyj |
пунктуа́льне punktuálʹne |
пунктуа́льна punktuálʹna |
пунктуа́льні punktuálʹni | |
| genitive | пунктуа́льного punktuálʹnoho |
пунктуа́льної punktuálʹnoji |
пунктуа́льних punktuálʹnyx | ||
| dative | пунктуа́льному punktuálʹnomu |
пунктуа́льній punktuálʹnij |
пунктуа́льним punktuálʹnym | ||
| accusative | animate | пунктуа́льного punktuálʹnoho |
пунктуа́льне punktuálʹne |
пунктуа́льну punktuálʹnu |
пунктуа́льних punktuálʹnyx |
| inanimate | пунктуа́льний punktuálʹnyj |
пунктуа́льні punktuálʹni | |||
| instrumental | пунктуа́льним punktuálʹnym |
пунктуа́льною punktuálʹnoju |
пунктуа́льними punktuálʹnymy | ||
| locative | пунктуа́льному, пунктуа́льнім punktuálʹnomu, punktuálʹnim |
пунктуа́льній punktuálʹnij |
пунктуа́льних punktuálʹnyx | ||