пу́ша (púša, “to smoke”) + -ач (-ač)
пуша́ч • (pušáč) m (feminine пуша́чка)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | пуша́ч pušáč |
пуша́чи pušáči |
| definite (subject form) |
пуша́чът pušáčǎt |
пуша́чите pušáčite |
| definite (object form) |
пуша́ча pušáča | |
| vocative form | пуша́чо pušáčo |
пуша́чи pušáči |
By surface analysis, пуши (puši) + -ач (-ač).
пушач • (pušač) m (plural пушачи, feminine пушачка, relational adjective пушачки)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | пушач (pušač) | пушачи (pušači) |
| definite unspecified | пушачот (pušačot) | пушачите (pušačite) |
| definite proximal | пушачов (pušačov) | пушачиве (pušačive) |
| definite distal | пушачон (pušačon) | пушачине (pušačine) |
| vocative | пушачу (pušaču) | пушачи (pušači) |
| count form | — | пушача (pušača) |
пу̀ша̄ч m anim (Latin spelling pùšāč)