From Proto-Turkic *buka (“bull”). The second sense may be from Mongolic *bugu, compare Mongolian буга (buga, “stag”).
пуға • (puğa)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | пуға (puğa) | пуғалар (puğalar) |
genitive | пуғаның (puğanıñ) | пуғаларның (puğalarnıñ) |
dative | пуғаа (puğaa) | пуғаларға (puğalarğa) |
accusative | пуғаны (puğanı) | пуғаларны (puğalarnı) |
locative | пуғада (puğada) | пуғаларда (puğalarda) |
ablative | пуғадаң (puğadañ) | пуғалардаң (puğalardañ) |
lative | пуғазар (puğazar) | пуғаларзар (puğalarzar) |
instrumental | пуғанаң (puğanañ) | пуғаларнаң (puğalarnañ) |