раба • (raba) f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | раба raba |
рабѣ rabě |
рабꙑ raby |
genitive | рабꙑ raby |
рабоу rabu |
рабъ rabŭ |
dative | рабѣ rabě |
рабама rabama |
рабамъ rabamŭ |
accusative | рабѫ rabǫ |
рабѣ rabě |
рабꙑ raby |
instrumental | рабоѭ rabojǫ |
рабама rabama |
рабами rabami |
locative | рабѣ rabě |
рабоу rabu |
рабахъ rabaxŭ |
vocative | рабо rabo |
рабѣ rabě |
рабꙑ raby |
раба́ • (rabá) f anim (genitive рабы́, nominative plural рабы́, genitive plural раб, masculine раб)
раба́ • (rabá) m anim
From Old Church Slavonic раба (raba). Doublet of ро́ба (róba, “hardworking woman”). Reanalyze as раб (rab) + -а (-a)
раба́ • (rabá) f pers (genitive раби́, nominative plural раби́, genitive plural раб, male equivalent раб)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | раба́ rabá |
раби́ rabý |
genitive | раби́ rabý |
раб rab |
dative | рабі́ rabí |
раба́м rabám |
accusative | рабу́ rabú |
раб rab |
instrumental | рабо́ю rabóju |
раба́ми rabámy |
locative | рабі́ rabí |
раба́х rabáx |
vocative | рабо́ rabó |
раби́ rabý |
раба́ • (rabá) m pers