работя (rabotja, “to work”) + -илница (-ilnica)
работи́лница • (rabotílnica) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | работи́лница rabotílnica |
работи́лници rabotílnici |
definite | работи́лницата rabotílnicata |
работи́лниците rabotílnicite |
работилница • (rabotilnica) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | работилница (rabotilnica) | работилници (rabotilnici) |
definite unspecified | работилницата (rabotilnicata) | работилниците (rabotilnicite) |
definite proximal | работилницава (rabotilnicava) | работилнициве (rabotilnicive) |
definite distal | работилницана (rabotilnicana) | работилницине (rabotilnicine) |
vocative | работилнице (rabotilnice) | работилници (rabotilnici) |