ре́жа (réža, “to cut, to slice”) + -ач (-ač)
реза́ч • (rezáč) m (feminine реза́чка)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | реза́ч rezáč |
реза́чи rezáči |
definite (subject form) |
реза́чът rezáčǎt |
реза́чите rezáčite |
definite (object form) |
реза́ча rezáča | |
vocative form | реза́чо rezáčo |
реза́чи rezáči |
резач • (rezač) m (plural резачи, feminine резачка)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | резач (rezač) | резачи (rezači) |
definite unspecified | резачот (rezačot) | резачите (rezačite) |
definite proximal | резачов (rezačov) | резачиве (rezačive) |
definite distal | резачон (rezačon) | резачине (rezačine) |
vocative | резачу (rezaču) | резачи (rezači) |
count form | — | резача (rezača) |
рѐза̄ч m (Latin spelling rèzāč)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | рѐза̄ч | резачи |
genitive | реза́ча | резача |
dative | резачу | резачима |
accusative | резача | резаче |
vocative | резачу | резачи |
locative | резачу | резачима |
instrumental | резачем | резачима |