From Old East Slavic робъ (robŭ, “serf”) + -кий (-kij), from Proto-Slavic *orbъ (“slave”), from Proto-Indo-European *h₃órbʰos (“orphan”).
ро́бкий • (róbkij) (rare/awkward comparative (по)ро́бче)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | ро́бкий róbkij |
ро́бкое róbkoje |
ро́бкая róbkaja |
ро́бкие róbkije | |
| genitive | ро́бкого róbkovo |
ро́бкой róbkoj |
ро́бких róbkix | ||
| dative | ро́бкому róbkomu |
ро́бкой róbkoj |
ро́бким róbkim | ||
| accusative | animate | ро́бкого róbkovo |
ро́бкое róbkoje |
ро́бкую róbkuju |
ро́бких róbkix |
| inanimate | ро́бкий róbkij |
ро́бкие róbkije | |||
| instrumental | ро́бким róbkim |
ро́бкой, ро́бкою róbkoj, róbkoju |
ро́бкими róbkimi | ||
| prepositional | ро́бком róbkom |
ро́бкой róbkoj |
ро́бких róbkix | ||
| short form | ро́бок róbok |
ро́бко róbko |
робка́ robká |
ро́бки róbki | |