From the розпорядж- (rozporjadž-) stem of розпоряди́тися (rozporjadýtysja) + -ення (-ennja). Compare Russian распоряже́ние (rasporjažénije), Belarusian распараджэ́нне (rasparadžénnje), Polish rozporządzenie.
розпоря́дження • (rozporjádžennja) n inan (genitive розпоря́дження, nominative plural розпоря́дження, genitive plural розпоря́джень)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | розпоря́дження rozporjádžennja |
розпоря́дження rozporjádžennja |
genitive | розпоря́дження rozporjádžennja |
розпоря́джень rozporjádženʹ |
dative | розпоря́дженню rozporjádžennju |
розпоря́дженням rozporjádžennjam |
accusative | розпоря́дження rozporjádžennja |
розпоря́дження rozporjádžennja |
instrumental | розпоря́дженням rozporjádžennjam |
розпоря́дженнями rozporjádžennjamy |
locative | розпоря́дженні, розпоря́дженню rozporjádženni, rozporjádžennju |
розпоря́дженнях rozporjádžennjax |
vocative | розпоря́дження rozporjádžennja |
розпоря́дження rozporjádžennja |