Borrowed from Russian рондо (rondo), from Italian rondo, from French rondeau.
рондо • (rondo)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | рондо (rondo) | рондолар (rondolar) |
genitive | рондоның (rondonyñ) | рондолардың (rondolardyñ) |
dative | рондоға (rondoğa) | рондоларға (rondolarğa) |
accusative | рондоны (rondony) | рондоларды (rondolardy) |
locative | рондода (rondoda) | рондоларда (rondolarda) |
ablative | рондодан (rondodan) | рондолардан (rondolardan) |
instrumental | рондомен (rondomen) | рондолармен (rondolarmen) |