Borrowed from French routine or German Routine.
рути́на or рутина́ • (rutína or rutiná) f (relational adjective рути́нен)
singular | |
---|---|
indefinite | рути́на, рутина́ rutína, rutiná |
definite | рути́ната, рутина́та rutínata, rutináta |
рутина • (rutina) f (relational adjective рутински)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | рутина (rutina) | рутини (rutini) |
definite unspecified | рутината (rutinata) | рутините (rutinite) |
definite proximal | рутинава (rutinava) | рутиниве (rutinive) |
definite distal | рутинана (rutinana) | рутинине (rutinine) |
vocative | рутино (rutino) | рутини (rutini) |
рути́на • (rutína) f inan (genitive рути́ны, nominative plural рути́ны, genitive plural рути́н)
рутѝна f (Latin spelling rutìna)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | рутина | рутине |
genitive | рутине | рутина |
dative | рутини | рутинама |
accusative | рутину | рутине |
vocative | рутино | рутине |
locative | рутини | рутинама |
instrumental | рутином | рутинама |
рути́на • (rutýna) f inan (genitive рути́ни, uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | рути́на rutýna |
genitive | рути́ни rutýny |
dative | рути́ні rutýni |
accusative | рути́ну rutýnu |
instrumental | рути́ною rutýnoju |
locative | рути́ні rutýni |
vocative | рути́но rutýno |