свѧтꙑн҄и • (svętynʹi) f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | свѧтꙑн҄и svętynʹi |
свѧтꙑн҄и svętynʹi |
свѧтꙑн҄ѧ svętynʹję |
genitive | свѧтꙑн҄ѧ svętynʹję |
свѧтꙑн҄оу svętynʹu |
свѧтꙑн҄ь svętynʹĭ |
dative | свѧтꙑн҄и svętynʹi |
свѧтꙑн҄ама svętynʹama |
свѧтꙑн҄амъ svętynʹamŭ |
accusative | свѧтꙑн҄ѫ svętynʹǫ |
свѧтꙑн҄и svętynʹi |
свѧтꙑн҄ѧ svętynʹję |
instrumental | свѧтꙑн҄еѭ svętynʹjejǫ |
свѧтꙑн҄ама svętynʹama |
свѧтꙑн҄ами svętynʹami |
locative | свѧтꙑн҄и svętynʹi |
свѧтꙑн҄оу svętynʹu |
свѧтꙑн҄ахъ svętynʹaxŭ |
vocative | свѧтꙑн҄е svętynʹje |
свѧтꙑн҄и svętynʹi |
свѧтꙑн҄ѧ svętynʹję |