се заколнува • (se zakolnuva) third-singular present, impf (perfective се заколне)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се заколнувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се заколнувала | — | adverbial participle | заколнувајќи се | ||
| neuter | се заколнувало | — | verbal noun | заколнување | ||
| plural | се заколнувале | — | perfect participle | заколнувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се заколнувам | се заколнував | — | — | ||
| 2nd singular | се заколнуваш | се заколнуваше | — | заколнувај се | ||
| 3rd singular | се заколнува | се заколнуваше | — | — | ||
| 1st plural | се заколнуваме | се заколнувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се заколнувате | се заколнувавте | — | заколнувајте се | ||
| 3rd plural | се заколнуваат | се заколнуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се заколнувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам заколнувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се заколнувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав заколнувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал заколнувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се заколнувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам заколнувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се заколнував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав заколнувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се заколнувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал заколнувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се заколнувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал заколнувано | conditional of има + perfect participle | ||||