се менува • (se menuva) third-singular present, impf (perfective се смени)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се менувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се менувала | — | adverbial participle | менувајќи се | ||
| neuter | се менувало | — | verbal noun | менување | ||
| plural | се менувале | — | perfect participle | менувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се менувам | се менував | — | — | ||
| 2nd singular | се менуваш | се менуваше | — | менувај се | ||
| 3rd singular | се менува | се менуваше | — | — | ||
| 1st plural | се менуваме | се менувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се менувате | се менувавте | — | менувајте се | ||
| 3rd plural | се менуваат | се менуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се менувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам менувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се менувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав менувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал менувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се менувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам менувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се менував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав менувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се менувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал менувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се менувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал менувано | conditional of има + perfect participle | ||||