се осамува • (se osamuva) third-singular present, impf (perfective се осами)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се осамувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се осамувала | — | adverbial participle | осамувајќи се | ||
| neuter | се осамувало | — | verbal noun | осамување | ||
| plural | се осамувале | — | perfect participle | осамувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се осамувам | се осамував | — | — | ||
| 2nd singular | се осамуваш | се осамуваше | — | осамувај се | ||
| 3rd singular | се осамува | се осамуваше | — | — | ||
| 1st plural | се осамуваме | се осамувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се осамувате | се осамувавте | — | осамувајте се | ||
| 3rd plural | се осамуваат | се осамуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се осамувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам осамувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се осамувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав осамувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал осамувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се осамувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам осамувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се осамував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав осамувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се осамувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал осамувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се осамувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал осамувано | conditional of има + perfect participle | ||||