се побуни • (se pobuni) third-singular present, pf (imperfective се буни)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се побунел | се побунил | adjectival participle | — | ||
| feminine | се побунела | се побунила | adverbial participle | — | ||
| neuter | се побунело | се побунило | verbal noun | — | ||
| plural | се побунеле | се побуниле | perfect participle | побунето | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се побунам | се побунев | се побунив | — | ||
| 2nd singular | се побуниш | се побунеше | се побуни | побуни се | ||
| 3rd singular | се побуни | се побунеше | се побуни | — | ||
| 1st plural | се побуниме | се побуневме | се побунивме | — | ||
| 2nd plural | се побуните | се побуневте | се побунивте | побунете се | ||
| 3rd plural | се побунат | се побунеа | се побунија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се побунил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | се имам побунето | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се побунил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав побунето | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал побунето | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се побунам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам побунето | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се побунев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав побунето | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се побунел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал побунето | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се побунил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал побунето | conditional of има + perfect participle | ||||