се раскомотува • (se raskomotuva) third-singular present, impf (perfective се раскомоти)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | се раскомотувал | — | adjectival participle | — | ||
feminine | се раскомотувала | — | adverbial participle | раскомотувајќи се | ||
neuter | се раскомотувало | — | verbal noun | раскомотување | ||
plural | се раскомотувале | — | perfect participle | раскомотувано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | се раскомотувам | се раскомотував | — | — | ||
2nd singular | се раскомотуваш | се раскомотуваше | — | раскомотувај се | ||
3rd singular | се раскомотува | се раскомотуваше | — | — | ||
1st plural | се раскомотуваме | се раскомотувавме | — | — | ||
2nd plural | се раскомотувате | се раскомотувавте | — | раскомотувајте се | ||
3rd plural | се раскомотуваат | се раскомотуваа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум се раскомотувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | се имам раскомотувано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев се раскомотувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | се имав раскомотувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум се имал раскомотувано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе се раскомотувам | ќе + present | ||||
има-future | ќе се имам раскомотувано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе се раскомотував | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе се имав раскомотувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум се раскомотувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум се имал раскомотувано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би се раскомотувал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би се имал раскомотувано | conditional of има + perfect participle |