се расфучува • (se rasfučuva) third-singular present, impf (perfective се расфучи)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се расфучувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се расфучувала | — | adverbial participle | расфучувајќи се | ||
| neuter | се расфучувало | — | verbal noun | расфучување | ||
| plural | се расфучувале | — | perfect participle | расфучувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се расфучувам | се расфучував | — | — | ||
| 2nd singular | се расфучуваш | се расфучуваше | — | расфучувај се | ||
| 3rd singular | се расфучува | се расфучуваше | — | — | ||
| 1st plural | се расфучуваме | се расфучувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се расфучувате | се расфучувавте | — | расфучувајте се | ||
| 3rd plural | се расфучуваат | се расфучуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се расфучувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам расфучувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се расфучувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав расфучувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал расфучувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се расфучувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам расфучувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се расфучував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав расфучувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се расфучувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал расфучувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се расфучувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал расфучувано | conditional of има + perfect participle | ||||