се сопнува • (se sopnuva) third-singular present, impf (perfective се сопне)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се сопнувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се сопнувала | — | adverbial participle | сопнувајќи се | ||
| neuter | се сопнувало | — | verbal noun | сопнување | ||
| plural | се сопнувале | — | perfect participle | сопнувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се сопнувам | се сопнував | — | — | ||
| 2nd singular | се сопнуваш | се сопнуваше | — | сопнувај се | ||
| 3rd singular | се сопнува | се сопнуваше | — | — | ||
| 1st plural | се сопнуваме | се сопнувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се сопнувате | се сопнувавте | — | сопнувајте се | ||
| 3rd plural | се сопнуваат | се сопнуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се сопнувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам сопнувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се сопнувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав сопнувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал сопнувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се сопнувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам сопнувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се сопнував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав сопнувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се сопнувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал сопнувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се сопнувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал сопнувано | conditional of има + perfect participle | ||||