се уверува • (se uveruva) third-singular present, impf (perfective се увери)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се уверувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се уверувала | — | adverbial participle | уверувајќи се | ||
| neuter | се уверувало | — | verbal noun | уверување | ||
| plural | се уверувале | — | perfect participle | уверувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се уверувам | се уверував | — | — | ||
| 2nd singular | се уверуваш | се уверуваше | — | уверувај се | ||
| 3rd singular | се уверува | се уверуваше | — | — | ||
| 1st plural | се уверуваме | се уверувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се уверувате | се уверувавте | — | уверувајте се | ||
| 3rd plural | се уверуваат | се уверуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се уверувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам уверувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се уверувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав уверувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал уверувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се уверувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам уверувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се уверував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав уверувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се уверувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал уверувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се уверувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал уверувано | conditional of има + perfect participle | ||||