се укочи • (se ukoči) third-singular present, pf (imperfective се кочи or се укочува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се укочел | се укочил | adjectival participle | укочен | ||
| feminine | се укочела | се укочила | adverbial participle | — | ||
| neuter | се укочело | се укочило | verbal noun | — | ||
| plural | се укочеле | се укочиле | perfect participle | укочено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се укочам | се укочев | се укочив | — | ||
| 2nd singular | се укочиш | се укочеше | се укочи | укочи се | ||
| 3rd singular | се укочи | се укочеше | се укочи | — | ||
| 1st plural | се укочиме | се укочевме | се укочивме | — | ||
| 2nd plural | се укочите | се укочевте | се укочивте | укочете се | ||
| 3rd plural | се укочат | се укочеа | се укочија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се укочил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | се имам укочено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се укочил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав укочено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал укочено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се укочам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам укочено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се укочев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав укочено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се укочел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал укочено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се укочил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал укочено | conditional of има + perfect participle | ||||