се укочува • (se ukočuva) third-singular present, impf (perfective се укочи)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се укочувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се укочувала | — | adverbial participle | укочувајќи се | ||
| neuter | се укочувало | — | verbal noun | укочување | ||
| plural | се укочувале | — | perfect participle | укочувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се укочувам | се укочував | — | — | ||
| 2nd singular | се укочуваш | се укочуваше | — | укочувај се | ||
| 3rd singular | се укочува | се укочуваше | — | — | ||
| 1st plural | се укочуваме | се укочувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се укочувате | се укочувавте | — | укочувајте се | ||
| 3rd plural | се укочуваат | се укочуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се укочувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам укочувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се укочувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав укочувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал укочувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се укочувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам укочувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се укочував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав укочувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се укочувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал укочувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се укочувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал укочувано | conditional of има + perfect participle | ||||