се умилкува • (se umilkuva) third-singular present, impf (no perfective)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се умилкувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се умилкувала | — | adverbial participle | умилкувајќи се | ||
| neuter | се умилкувало | — | verbal noun | умилкување | ||
| plural | се умилкувале | — | perfect participle | умилкувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се умилкувам | се умилкував | — | — | ||
| 2nd singular | се умилкуваш | се умилкуваше | — | умилкувај се | ||
| 3rd singular | се умилкува | се умилкуваше | — | — | ||
| 1st plural | се умилкуваме | се умилкувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се умилкувате | се умилкувавте | — | умилкувајте се | ||
| 3rd plural | се умилкуваат | се умилкуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се умилкувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам умилкувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се умилкувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав умилкувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал умилкувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се умилкувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам умилкувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се умилкував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав умилкувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се умилкувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал умилкувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се умилкувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал умилкувано | conditional of има + perfect participle | ||||