скандал • (skandal) m (relational adjective скандалозен)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | скандал | скандали |
definite unspecified | скандалот | скандалите |
definite proximal | скандалов | скандаливе |
definite distal | скандалон | скандалине |
vocative | скандалу | скандали |
count form | — | скандала |
Borrowed from German Skandal or French scandale.
сканда́л • (skandál) m inan (genitive сканда́ла, nominative plural сканда́лы, genitive plural сканда́лов)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сканда́л skandál |
сканда́лы skandály |
genitive | сканда́ла skandála |
сканда́лов skandálov |
dative | сканда́лу skandálu |
сканда́лам skandálam |
accusative | сканда́л skandál |
сканда́лы skandály |
instrumental | сканда́лом skandálom |
сканда́лами skandálami |
prepositional | сканда́ле skandále |
сканда́лах skandálax |
From German Skandal, from ecclesiastical Latin scandalum, from Ancient Greek σκάνδαλον (skándalon, “offence, scandal”).
ска̀нда̄л m (Latin spelling skàndāl)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | скандал | скандали |
genitive | скандала | скандала |
dative | скандалу | скандалима |
accusative | скандал | скандале |
vocative | скандале | скандали |
locative | скандалу | скандалима |
instrumental | скандалом | скандалима |
Borrowed from German Skandal or French scandale.
сканда́л • (skandál) m inan (genitive сканда́лу, nominative plural сканда́ли, genitive plural сканда́лів, relational adjective сканда́льний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сканда́л skandál |
сканда́ли skandály |
genitive | сканда́лу skandálu |
сканда́лів skandáliv |
dative | сканда́лові, сканда́лу skandálovi, skandálu |
сканда́лам skandálam |
accusative | сканда́л skandál |
сканда́ли skandály |
instrumental | сканда́лом skandálom |
сканда́лами skandálamy |
locative | сканда́лі skandáli |
сканда́лах skandálax |
vocative | сканда́ле skandále |
сканда́ли skandály |