From *soquš (“war”), from Proto-Turkic *sok- (“to hit, to beat”). Cognate with Bashkir һуғыш (huğış), Kazakh соғыс (soğys), Shor соғуш (“fighting, battle”), and Tatar сугыш (suğış).
согуш • (soguş)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | согуш soguş |
согуштар soguştar |
| genitive (илик) | согуштун soguştun |
согуштардын soguştardın |
| dative (барыш) | согушка soguşka |
согуштарга soguştarga |
| accusative (табыш) | согушту soguştu |
согуштарды soguştardı |
| locative (жатыш) | согушта soguşta |
согуштарда soguştarda |
| ablative (чыгыш) | согуштан soguştan |
согуштардан soguştardan |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | согушум soguşum |
согуштарым soguştarım |
| genitive | согушумдун soguşumdun |
согуштарымдын soguştarımdın |
| dative | согушума soguşuma |
согуштарыма soguştarıma |
| accusative | согушумду soguşumdu |
согуштарымды soguştarımdı |
| locative | согушумда soguşumda |
согуштарымда soguştarımda |
| ablative | согушумдан soguşumdan |
согуштарымдан soguştarımdan |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | согушуң soguşuŋ |
согуштарың soguştarıŋ |
| genitive | согушуңдун soguşuŋdun |
согуштарыңдын soguştarıŋdın |
| dative | согушуңа soguşuŋa |
согуштарыңа soguştarıŋa |
| accusative | согушуңду soguşuŋdu |
согуштарыңды soguştarıŋdı |
| locative | согушуңда soguşuŋda |
согуштарыңда soguştarıŋda |
| ablative | согушуңдан soguşuŋdan |
согуштарыңдан soguştarıŋdan |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | согушуңуз soguşuŋuz |
согуштарыңыз soguştarıŋız |
| genitive | согушуңуздун soguşuŋuzdun |
согуштарыңыздын soguştarıŋızdın |
| dative | согушуңузга soguşuŋuzga |
согуштарыңызга soguştarıŋızga |
| accusative | согушуңузду soguşuŋuzdu |
согуштарыңызды soguştarıŋızdı |
| locative | согушуңузда soguşuŋuzda |
согуштарыңызда soguştarıŋızda |
| ablative | согушуңуздан soguşuŋuzdan |
согуштарыңыздан soguştarıŋızdan |