From спереча́ти (sperečáty) + -ся (-sja), from obsolete пере́ка (peréka, “negation”), from Proto-Slavic *perkъ (“across, athwart, transverse”).[1] Compare Belarusian спрача́цца (spračácca), Polish sprzeczać się.
спереча́тися • (sperečátysja) impf (perfective поспереча́тися)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | спереча́тися, спереча́тись, спереча́ться sperečátysja, sperečátysʹ, sperečátʹsja | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | спереча́ючись sperečájučysʹ |
спереча́вшись sperečávšysʹ |
present tense | future tense | |
1st singular я |
спереча́юся, спереча́юсь sperečájusja, sperečájusʹ |
бу́ду спереча́тися, бу́ду спереча́тись, бу́ду спереча́ться, спереча́тимусь, спереча́тимуся búdu sperečátysja, búdu sperečátysʹ, búdu sperečátʹsja, sperečátymusʹ, sperečátymusja |
2nd singular ти |
спереча́єшся sperečáješsja |
бу́деш спереча́тися, бу́деш спереча́тись, бу́деш спереча́ться, спереча́тимешся búdeš sperečátysja, búdeš sperečátysʹ, búdeš sperečátʹsja, sperečátymešsja |
3rd singular він / вона / воно |
спереча́ється sperečájetʹsja |
бу́де спереча́тися, бу́де спереча́тись, бу́де спереча́ться, спереча́тиметься búde sperečátysja, búde sperečátysʹ, búde sperečátʹsja, sperečátymetʹsja |
1st plural ми |
спереча́ємся, спереча́ємося, спереча́ємось sperečájemsja, sperečájemosja, sperečájemosʹ |
бу́демо спереча́тися, бу́демо спереча́тись, бу́демо спереча́ться, спереча́тимемось, спереча́тимемося, спереча́тимемся búdemo sperečátysja, búdemo sperečátysʹ, búdemo sperečátʹsja, sperečátymemosʹ, sperečátymemosja, sperečátymemsja |
2nd plural ви |
спереча́єтеся, спереча́єтесь sperečájetesja, sperečájetesʹ |
бу́дете спереча́тися, бу́дете спереча́тись, бу́дете спереча́ться, спереча́тиметесь, спереча́тиметеся búdete sperečátysja, búdete sperečátysʹ, búdete sperečátʹsja, sperečátymetesʹ, sperečátymetesja |
3rd plural вони |
спереча́ються sperečájutʹsja |
бу́дуть спереча́тися, бу́дуть спереча́тись, бу́дуть спереча́ться, спереча́тимуться búdutʹ sperečátysja, búdutʹ sperečátysʹ, búdutʹ sperečátʹsja, sperečátymutʹsja |
imperative | singular | plural |
first-person | — | спереча́ймося, спереча́ймось sperečájmosja, sperečájmosʹ |
second-person | спереча́йся, спереча́йсь sperečájsja, sperečájsʹ |
спереча́йтеся, спереча́йтесь sperečájtesja, sperečájtesʹ |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
спереча́вся, спереча́всь sperečávsja, sperečávsʹ |
спереча́лися, спереча́лись sperečálysja, sperečálysʹ |
feminine я / ти / вона |
спереча́лася, спереча́лась sperečálasja, sperečálasʹ | |
neuter воно |
спереча́лося, спереча́лось sperečálosja, sperečálosʹ |