From спомен (spomen, “memory”) + -ник (-nik).
споменик • (spomenik) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | споменик (spomenik) | споменици (spomenici) |
definite unspecified | споменикот (spomenikot) | спомениците (spomenicite) |
definite proximal | спомеников (spomenikov) | споменициве (spomenicive) |
definite distal | споменикон (spomenikon) | споменицине (spomenicine) |
vocative | споменику (spomeniku) | споменици (spomenici) |
count form | — | споменика (spomenika) |
From спомен (“memory”) + -ник.
спо̏менӣк m (Latin spelling spȍmenīk)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | споменик | споменици |
genitive | споменика | споменика |
dative | споменику | споменицима |
accusative | споменик | споменике |
vocative | спомениче | споменици |
locative | споменику | споменицима |
instrumental | спомеником | споменицима |