From спро́ба (spróba). Compare Russian про́бовать (próbovatʹ).
спрабава́ць • (sprabavácʹ) impf (perfective паспрабава́ць)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | спрабава́ць sprabavácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | спрабу́ючы sprabújučy |
спрабава́ўшы sprabaváŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
спрабу́ю sprabúju |
бу́ду спрабава́ць búdu sprabavácʹ |
| 2nd singular ты |
спрабу́еш sprabúješ |
бу́дзеш спрабава́ць búdzješ sprabavácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
спрабу́е sprabúje |
бу́дзе спрабава́ць búdzje sprabavácʹ |
| 1st plural мы |
спрабу́ем sprabújem |
бу́дзем спрабава́ць búdzjem sprabavácʹ |
| 2nd plural вы |
спрабу́еце sprabújecje |
бу́дзеце спрабава́ць búdzjecje sprabavácʹ |
| 3rd plural яны́ |
спрабу́юць sprabújucʹ |
бу́дуць спрабава́ць búducʹ sprabavácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | спрабу́й sprabúj |
спрабу́йце sprabújcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
спрабава́ў sprabaváŭ |
спрабава́лі sprabaváli |
| feminine я / ты / яна́ |
спрабава́ла sprabavála | |
| neuter яно́ |
спрабава́ла sprabavála | |