станар • (stanar) m (feminine станарка, relational adjective станарски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | станар (stanar) | станари (stanari) |
definite unspecified | станарот (stanarot) | станарите (stanarite) |
definite proximal | станаров (stanarov) | станариве (stanarive) |
definite distal | станарон (stanaron) | станарине (stanarine) |
vocative | станаре (stanare) | станари (stanari) |
count form | — | станара (stanara) |
From ста̑н.
ста̀на̄р m anim (Latin spelling stànār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ста̀на̄р | станари |
genitive | стана́ра | станара |
dative | станару | станарима |
accusative | станара | станаре |
vocative | станару | станари |
locative | станару | станарима |
instrumental | станаром | станарима |