From Proto-Slavic *stojati.
стая́ць • (stajácʹ) impf (perfective пастая́ць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | стая́ць stajácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | стая́чы, сто́ячы stajáčy, stójačy |
стая́ўшы stajáŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
стаю́ stajú |
бу́ду стая́ць búdu stajácʹ |
2nd singular ты |
стаі́ш staíš |
бу́дзеш стая́ць búdzješ stajácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
стаі́ць staícʹ |
бу́дзе стая́ць búdzje stajácʹ |
1st plural мы |
стаі́м staím |
бу́дзем стая́ць búdzjem stajácʹ |
2nd plural вы |
стаіце́ staicjé |
бу́дзеце стая́ць búdzjecje stajácʹ |
3rd plural яны́ |
стая́ць stajácʹ |
бу́дуць стая́ць búducʹ stajácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | стой stoj |
сто́йце stójcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
стая́ў stajáŭ |
стая́лі stajáli |
feminine я / ты / яна́ |
стая́ла stajála | |
neuter яно́ |
стая́ла stajála |