From Proto-Slavic *sъnьmъ.
съньмъ • (sŭnĭmŭ) m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | съньмъ sŭnĭmŭ |
съньма sŭnĭma |
съньми sŭnĭmi |
genitive | съньма sŭnĭma |
съньмоу sŭnĭmu |
съньмъ sŭnĭmŭ |
dative | съньмоу sŭnĭmu |
съньмома sŭnĭmoma |
съньмомъ sŭnĭmomŭ |
accusative | съньмъ sŭnĭmŭ |
съньма sŭnĭma |
съньмꙑ sŭnĭmy |
instrumental | съньмомъ sŭnĭmomŭ |
съньмома sŭnĭmoma |
съньмꙑ sŭnĭmy |
locative | съньмѣ sŭnĭmě |
съньмоу sŭnĭmu |
съньмѣхъ sŭnĭměxŭ |
vocative | съньме sŭnĭme |
съньма sŭnĭma |
съньми sŭnĭmi |