From *čïnï-ayaq (“cup; bowl”), a composition of Persian چینی (čini, “porcelain”) + Proto-Turkic *ańak (“vessel, cup”).[1]
Cognate with Tatar чынаяк (çınayak, “cup”), Southern Altai чын-айак (čïn-ayak), Kazakh шыныаяқ (şynyaäq, “cup”), Khakas сыны аях (sını ayax, “porcelain cup”), Uzbek chinoyoq (“porcelain cup”), Turkmen çanak (“bowl; cup”), Azerbaijani çanaq (“bowl”).
сынаяҡ • (sınayaq)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | сынаяҡ (sınayaq) | сынаяҡтар (sınayaqtar) |
definite genitive | сынаяҡтың (sınayaqtıñ) | сынаяҡтарҙың (sınayaqtarźıñ) |
dative | сынаяҡҡа (sınayaqqa) | сынаяҡтарға (sınayaqtarğa) |
definite accusative | сынаяҡты (sınayaqtı) | сынаяҡтарҙы (sınayaqtarźı) |
locative | сынаяҡта (sınayaqta) | сынаяҡтарҙа (sınayaqtarźa) |
ablative | сынаяҡтан (sınayaqtan) | сынаяҡтарҙан (sınayaqtarźan) |