From сөздүк (sözdük) + -чү (-cü)
сөздүкчү • (sözdükcü) (Arabic spelling سۅزدۉكچۉ)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | сөздүкчү sözdükcü |
сөздүкчүлөр sözdükcülör |
genitive (илик) | сөздүкчүнүн sözdükcünün |
сөздүкчүлөрдүн sözdükcülördün |
dative (барыш) | сөздүкчүгө sözdükcügö |
сөздүкчүлөргө sözdükcülörgö |
accusative (табыш) | сөздүкчүнү sözdükcünü |
сөздүкчүлөрдү sözdükcülördü |
locative (жатыш) | сөздүкчүдө sözdükcüdö |
сөздүкчүлөрдө sözdükcülördö |
ablative (чыгыш) | сөздүкчүдөн sözdükcüdön |
сөздүкчүлөрдөн sözdükcülördön |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | сөздүкчүм sözdükcüm |
сөздүкчүлөрүм sözdükcülörüm |
genitive | сөздүкчүмдүн sözdükcümdün |
сөздүкчүлөрүмдүн sözdükcülörümdün |
dative | сөздүкчүмө sözdükcümö |
сөздүкчүлөрүмө sözdükcülörümö |
accusative | сөздүкчүмдү sözdükcümdü |
сөздүкчүлөрүмдү sözdükcülörümdü |
locative | сөздүкчүмдө sözdükcümdö |
сөздүкчүлөрүмдө sözdükcülörümdö |
ablative | сөздүкчүмдөн sözdükcümdön |
сөздүкчүлөрүмдөн sözdükcülörümdön |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | сөздүкчүң sözdükcüŋ |
сөздүкчүлөрүң sözdükcülörüŋ |
genitive | сөздүкчүңдүн sözdükcüŋdün |
сөздүкчүлөрүңдүн sözdükcülörüŋdün |
dative | сөздүкчүңө sözdükcüŋö |
сөздүкчүлөрүңө sözdükcülörüŋö |
accusative | сөздүкчүңдү sözdükcüŋdü |
сөздүкчүлөрүңдү sözdükcülörüŋdü |
locative | сөздүкчүңдө sözdükcüŋdö |
сөздүкчүлөрүңдө sözdükcülörüŋdö |
ablative | сөздүкчүңдөн sözdükcüŋdön |
сөздүкчүлөрүңдөн sözdükcülörüŋdön |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | сөздүкчүңүз sözdükcüŋüz |
сөздүкчүлөрүңүз sözdükcülörüŋüz |
genitive | сөздүкчүңүздүн sözdükcüŋüzdün |
сөздүкчүлөрүңүздүн sözdükcülörüŋüzdün |
dative | сөздүкчүңүзгө sözdükcüŋüzgö |
сөздүкчүлөрүңүзгө sözdükcülörüŋüzgö |
accusative | сөздүкчүңүздү sözdükcüŋüzdü |
сөздүкчүлөрүңүздү sözdükcülörüŋüzdü |
locative | сөздүкчүңүздө sözdükcüŋüzdö |
сөздүкчүлөрүңүздө sözdükcülörüŋüzdö |
ablative | сөздүкчүңүздөн sözdükcüŋüzdön |
сөздүкчүлөрүңүздөн sözdükcülörüŋüzdön |