табла • (tabla) f (diminutive табличка or табличе)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | табла (tabla) | табли (tabli) |
definite unspecified | таблата (tablata) | таблите (tablite) |
definite proximal | таблава (tablava) | табливе (tablive) |
definite distal | таблана (tablana) | таблине (tabline) |
vocative | табло (tablo) | табли (tabli) |
From French table or Italian tavola, from Latin tabula.
та́бла f (Latin spelling tábla)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | табла | табле |
genitive | табле | табла / табли |
dative | табли | таблама |
accusative | таблу | табле |
vocative | табло | табле |
locative | табли | таблама |
instrumental | таблом | таблама |
Borrowed from Hindustani طبلہ / तबला (tablā), from Arabic طَبْلَة (ṭabla), from طَبْل (ṭabl, “drum”).
та́бла f (Latin spelling tábla)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | табла | табле |
genitive | табле | табла / табли |
dative | табли | таблама |
accusative | таблу | табле |
vocative | табло | табле |
locative | табли | таблама |
instrumental | таблом | таблама |