From талап (talap) + -кер (-ker).
талапкер • (talapker)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | талапкер (talapker) | талапкерлер (talapkerler) |
genitive | талапкердің (talapkerdıñ) | талапкерлердің (talapkerlerdıñ) |
dative | талапкерге (talapkerge) | талапкерлерге (talapkerlerge) |
accusative | талапкерді (talapkerdı) | талапкерлерді (talapkerlerdı) |
locative | талапкерде (talapkerde) | талапкерлерде (talapkerlerde) |
ablative | талапкерден (talapkerden) | талапкерлерден (talapkerlerden) |
instrumental | талапкермен (talapkermen) | талапкерлермен (talapkerlermen) |