From теңде- (teŋde-, “to equalize”) + -ме (-me)
теңдеме • (teŋdeme) (Arabic spelling تەڭدەمە)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | теңдеме teŋdeme |
теңдемелер teŋdemeler |
| genitive (илик) | теңдеменин teŋdemenin |
теңдемелердин teŋdemelerdin |
| dative (барыш) | теңдемеге teŋdemege |
теңдемелерге teŋdemelerge |
| accusative (табыш) | теңдемени teŋdemeni |
теңдемелерди teŋdemelerdi |
| locative (жатыш) | теңдемеде teŋdemede |
теңдемелерде teŋdemelerde |
| ablative (чыгыш) | теңдемеден teŋdemeden |
теңдемелерден teŋdemelerden |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | теңдемем teŋdemem |
теңдемелерим teŋdemelerim |
| genitive | теңдемемдин teŋdememdin |
теңдемелеримдин teŋdemelerimdin |
| dative | теңдемеме teŋdememe |
теңдемелериме teŋdemelerime |
| accusative | теңдемемди teŋdememdi |
теңдемелеримди teŋdemelerimdi |
| locative | теңдемемде teŋdememde |
теңдемелеримде teŋdemelerimde |
| ablative | теңдемемден teŋdememden |
теңдемелеримден teŋdemelerimden |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | теңдемең teŋdemeŋ |
теңдемелериң teŋdemeleriŋ |
| genitive | теңдемеңдин teŋdemeŋdin |
теңдемелериңдин teŋdemeleriŋdin |
| dative | теңдемеңе teŋdemeŋe |
теңдемелериңе teŋdemeleriŋe |
| accusative | теңдемеңди teŋdemeŋdi |
теңдемелериңди teŋdemeleriŋdi |
| locative | теңдемеңде teŋdemeŋde |
теңдемелериңде teŋdemeleriŋde |
| ablative | теңдемеңден teŋdemeŋden |
теңдемелериңден teŋdemeleriŋden |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | теңдемеңиз teŋdemeŋiz |
теңдемелериңиз teŋdemeleriŋiz |
| genitive | теңдемеңиздин teŋdemeŋizdin |
теңдемелериңиздин teŋdemeleriŋizdin |
| dative | теңдемеңизге teŋdemeŋizge |
теңдемелериңизге teŋdemeleriŋizge |
| accusative | теңдемеңизди teŋdemeŋizdi |
теңдемелериңизди teŋdemeleriŋizdi |
| locative | теңдемеңизде teŋdemeŋizde |
теңдемелериңизде teŋdemeleriŋizde |
| ablative | теңдемеңизден teŋdemeŋizden |
теңдемелериңизден teŋdemeleriŋizden |