From Proto-Turkic *teŋri ~ *taŋrɨ (“god; sky, heaven”).
Cognate with Old Turkic 𐱅𐰭𐰼𐰃 (täŋri, “god; sky”), Southern Altai теҥери (teŋeri, “sky”), Khakas тигір (tigìr, “sky”), Turkish tanrı (“god”).
теңир • (teŋir) (Arabic spelling تەڭىر)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | теңир teŋir |
теңирлер teŋirler |
| genitive (илик) | теңирдин teŋirdin |
теңирлердин teŋirlerdin |
| dative (барыш) | теңирге teŋirge |
теңирлерге teŋirlerge |
| accusative (табыш) | теңирди teŋirdi |
теңирлерди teŋirlerdi |
| locative (жатыш) | теңирде teŋirde |
теңирлерде teŋirlerde |
| ablative (чыгыш) | теңирден teŋirden |
теңирлерден teŋirlerden |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | теңирим teŋirim |
теңирлерим teŋirlerim |
| genitive | теңиримдин teŋirimdin |
теңирлеримдин teŋirlerimdin |
| dative | теңириме teŋirime |
теңирлериме teŋirlerime |
| accusative | теңиримди teŋirimdi |
теңирлеримди teŋirlerimdi |
| locative | теңиримде teŋirimde |
теңирлеримде teŋirlerimde |
| ablative | теңиримден teŋirimden |
теңирлеримден teŋirlerimden |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | теңириң teŋiriŋ |
теңирлериң teŋirleriŋ |
| genitive | теңириңдин teŋiriŋdin |
теңирлериңдин teŋirleriŋdin |
| dative | теңириңе teŋiriŋe |
теңирлериңе teŋirleriŋe |
| accusative | теңириңди teŋiriŋdi |
теңирлериңди teŋirleriŋdi |
| locative | теңириңде teŋiriŋde |
теңирлериңде teŋirleriŋde |
| ablative | теңириңден teŋiriŋden |
теңирлериңден teŋirleriŋden |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | теңириңиз teŋiriŋiz |
теңирлериңиз teŋirleriŋiz |
| genitive | теңириңиздин teŋiriŋizdin |
теңирлериңиздин teŋirleriŋizdin |
| dative | теңириңизге teŋiriŋizge |
теңирлериңизге teŋirleriŋizge |
| accusative | теңириңизди teŋiriŋizdi |
теңирлериңизди teŋirleriŋizdi |
| locative | теңириңизде teŋiriŋizde |
теңирлериңизде teŋirleriŋizde |
| ablative | теңириңизден teŋiriŋizden |
теңирлериңизден teŋirleriŋizden |