From Old Turkic tevey, tebe, teve, from Proto-Turkic *tebe (“camel”).
тибе • (tibe)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | тибе (tibe) | тибелер (tibeler) |
| genitive | тибенің (tibenìñ) | тибелернің (tibelernìñ) |
| dative | тибее (tibee) | тибелерге (tibelerge) |
| accusative | тибені (tibenì) | тибелерні (tibelernì) |
| locative | тибеде (tibede) | тибелерде (tibelerde) |
| ablative | тибедең (tibedeñ) | тибелердең (tibelerdeñ) |
| lative | тибезер (tibezer) | тибелерзер (tibelerzer) |
| instrumental | тибенең (tibeneñ) | тибелернең (tibelerneñ) |