тимер (timer, “iron”) + сыбыҡ (sıbıq, “twig”).
тимерсыбыҡ • (timersıbıq)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | тимерсыбыҡ (timersıbıq) | тимерсыбыҡтар (timersıbıqtar) |
| definite genitive | тимерсыбыҡтың (timersıbıqtıñ) | тимерсыбыҡтарҙың (timersıbıqtarźıñ) |
| dative | тимерсыбыҡҡа (timersıbıqqa) | тимерсыбыҡтарға (timersıbıqtarğa) |
| definite accusative | тимерсыбыҡты (timersıbıqtı) | тимерсыбыҡтарҙы (timersıbıqtarźı) |
| locative | тимерсыбыҡта (timersıbıqta) | тимерсыбыҡтарҙа (timersıbıqtarźa) |
| ablative | тимерсыбыҡтан (timersıbıqtan) | тимерсыбыҡтарҙан (timersıbıqtarźan) |