From тирмән (tirmən, “mill”) + -се (-se, affix forming an agent noun).
тирмәнсе • (tirmənse)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | тирмәнсе (tirmənse) | тирмәнселәр (tirmənselər) |
| definite genitive | тирмәнсенең (tirmənseneñ) | тирмәнселәрҙең (tirmənselərźeñ) |
| dative | тирмәнсегә (tirmənsegə) | тирмәнселәргә (tirmənselərgə) |
| definite accusative | тирмәнсене (tirmənsene) | тирмәнселәрҙе (tirmənselərźe) |
| locative | тирмәнселә (tirmənselə) | тирмәнселәрҙә (tirmənselərźə) |
| ablative | тирмәнсенән (tirmənsenən) | тирмәнселәрҙән (tirmənselərźən) |