Ultimately from Ancient Greek τύπος (túpos, “type; impression”). Compare also the colloquial meaning of French type (“guy, bloke, man”) and Greek τύπος (týpos, “man, guy”).
тып • (typ) m inan or m pers (genitive ты́пу or ты́па, nominative plural ты́пы, genitive plural ты́паў, relational adjective тыпо́вы)
(inanimate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | тып typ |
ты́пы týpy |
genitive | ты́пу týpu |
ты́паў týpaŭ |
dative | ты́пу týpu |
ты́пам týpam |
accusative | тып typ |
ты́пы týpy |
instrumental | ты́пам týpam |
ты́памі týpami |
locative | ты́пе týpje |
ты́пах týpax |
count form | — | ты́пы1 týpy1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.
(animate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | тып typ |
ты́пы týpy |
genitive | ты́па týpa |
ты́паў týpaŭ |
dative | ты́пу týpu |
ты́пам týpam |
accusative | ты́па týpa |
ты́паў týpaŭ |
instrumental | ты́пам týpam |
ты́памі týpami |
locative | ты́пе týpje |
ты́пах týpax |
count form | — | ты́пы1 týpy1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.