түйін (tüiın) + -деме (-deme).
түйіндеме • (tüiındeme)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | түйіндеме (tüiındeme) | түйіндемелер (tüiındemeler) |
genitive | түйіндеменің (tüiındemenıñ) | түйіндемелердің (tüiındemelerdıñ) |
dative | түйіндемеге (tüiındemege) | түйіндемелерге (tüiındemelerge) |
accusative | түйіндемені (tüiındemenı) | түйіндемелерді (tüiındemelerdı) |
locative | түйіндемеде (tüiındemede) | түйіндемелерде (tüiındemelerde) |
ablative | түйіндемеден (tüiındemeden) | түйіндемелерден (tüiındemelerden) |
instrumental | түйіндемемен (tüiındememen) | түйіндемелермен (tüiındemelermen) |