From the Arabic verbal noun تَنَفُّس (tanaffus, “breathing, breather”).
тәнәфес • (tənəfes)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | тәнәфес (tənəfes) | тәнәфестәр (tənəfestər) |
| definite genitive | тәнәфестең (tənəfesteñ) | тәнәфестәрҙең (tənəfestərźeñ) |
| dative | тәнәфескә (tənəfeskə) | тәнәфестәргә (tənəfestərgə) |
| definite accusative | тәнәфесте (tənəfeste) | тәнәфестәрҙе (tənəfestərźe) |
| locative | тәнәфестә (tənəfestə) | тәнәфестәрҙә (tənəfestərźə) |
| ablative | тәнәфестән (tənəfestən) | тәнәфестәрҙән (tənəfestərźən) |