From Russian тарелка (tarelka), from Polish talerz, from Middle High German talier, whence also German Teller (“plate”).
тәрелке • (tärelke)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | тәрелке (tärelke) | тәрелкелер (tärelkeler) |
| genitive | тәрелкенің (tärelkenıñ) | тәрелкелердің (tärelkelerdıñ) |
| dative | тәрелкеге (tärelkege) | тәрелкелерге (tärelkelerge) |
| accusative | тәрелкені (tärelkenı) | тәрелкелерді (tärelkelerdı) |
| locative | тәрелкеде (tärelkede) | тәрелкелерде (tärelkelerde) |
| ablative | тәрелкеден (tärelkeden) | тәрелкелерден (tärelkelerden) |
| instrumental | тәрелкемен (tärelkemen) | тәрелкелермен (tärelkelermen) |